Een paar foto’s terug was er al iets vreemds onbestemds te bespeuren, varend richting Deeneplaat was alles zo ruimtelijk er miste iets, maar doordat je er niet alle dag komt, (pinksteren 2012 voor het laatst) zagen we dat in eerste aanleg niet.
Wel toen we goed en wel vast lagen, het leek wel Azië of Zuid Amerika in het klein, een complete verwoesting van de grote bomen op het eiland en een desolate aanblik:
sam4520

Het enige stenen huis ooit van een landbouwer komt nu iets beter uit het kreupelhout te voorschijn vroeger werden er Biesbosch aken beladen met diverse ladingen w.o. suikerbieten:
sam4521

Alles veranderd, daar ontkom je in dit leven niet aan, en Staatsbosbeheer vond het te gevaarlijk worden en het is ook aan veel boomstronken te zien,uithollingsgedrag.

Het geheel komt heel ruimtelijk over, de statige bomenlaan het majestueuze ruisen en het nietige van jezelf op een onbewoond eiland is met grof geweld geveld:

Op de laatste foto staat er vlak bij het haventje nog een groepje hoge bomen als trouwe wachters te mijmeren hoe het ervoor was geweest.
Onderweg, we deden een rondje waren er wel mooie plekjes die ook wel een opname waard waren, Spiegelbeeld zeg eens even, waar is de andere bomenrij.
Zeg me toch komt het nog terug, als het kan weer zij aan zij.
Vrije interpretatie van een vervlogen liedje, je leest ik ben in een opperste melancholieke bui,
vandaar dit plaatje:

De uiloper van het Frans Gat met erna de zwarte keet bijna open en bloot:

Heb daar Hendrik maar even vereeuwigd, denkend aan zo’n 18 jaar geleden toen ik soms meehielp bossen vers gekapt griendhout uit de zompige griend naar het hogere gedeelte te sjouwen voor transport met een dekschuit naar Hardinxveld.
Heb daar ook nog in de keet vertoefd tijdens de schaft met een lekker vuurtje, de bedsteden zitten er als het goed is nog in, waar de griendwerkers overbleven.
Dit was dan nog een luxe keet, er waren er wel van dikke takken en riet opgetrokken, en alles puur handwerk van zonsopgang tot zonsondergang, een bar bestaan!

Tegenstelling is soms groot, hier weer een prachtig bijna ongerept stukje vastgelegd:

Wat te denken van de volgende opname, zomaar eigenlijk lukraak iets geprobeerd, de schoonheid van de ouderdom:

Zo ziet het er van buiten uit, je zou er zomaar aan voorbijgaan, dit is echt puur Biesbosch:

Weer even iets om over na te denken, Groet, Willem.